Bazen ne düşünüyorum biliyormusunuz, kendi kendime;
Hiç kimin kimsen olmayacak,
Gideceksin memleketine,
Yani Harapşehire..
Ulu bir ağaç seçeceksin,
Uzanacaksın sırtüstü, gölgesine,
Kenarında, şırıl şırıl akan bir dere,
Etrafta, kuş sesleri,
Esen ılık bir rüzgar,
Yaprak seslerinin hışıltısını duyacaksın..
Ve gözlerini kapatacaksın,
Sonsuzluğa..
Yani ölüme..
İşte öyle..
03/05/2009
Hüseyin ÇubukKayıt Tarihi : 4.5.2009 02:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Doğa gibisi var mı.. hele bu birde doğup büyüdüğün yer ise, değme keyfine.. İşte, orada merhaba diyeceksin, zamanı geldiğinde, ölüme.. /Hüseyin Çubuk
Sonsuzluğa gidiyorum
Orda dinleneceğim gönlümce
Yaşarken hiç mi hiç dinlenemediğim
Kalemim yine elimde
Kağıtlarım da önümde
Son uykusunda düşecek başım
Sağlığımda hiç eğmediğim.
AZİZ NESİN
Yüreğinize, emeğinize sağlık Hüseyin bey,Kaleminiz var olsun...
Değerli dost,
Sevgili şairim.
Şiirinizi beğeniyle okudum.
Yüreğinize salık.
Kaleminiz daim olsun.
Olsun ki;
Yolumuza ışık tutsun.
Kutluyorum+10 puanla
Selam ve saygılar şairime......
şairim
TÜM YORUMLAR (33)