Bazen korktuğunu kaybetmekten korkar insan Doğruyu yapması için kendinden mi ödün vermeli insan
Ölüm fermanıdır bu öldürmez seni çektiklerin sevmez seni sevdiklerin
Bitmez bu çile körüklenmez senin ateşinde yakılmaz senin günahkar bedeninle Kırık cam parçalarını okşar gibi okşar seni kanlı elleriyle
Duymaz senin çığlıklarını sağır bir kimse gibi gönlüyle
Beyaz odana siyah perde olur beğenmez seni şeffaf yüreğiyle
Sözün bittiği yerde gönül hisseder göz hissettiğini konuşur
Aşktı o! Değiştiren tüm gecelerimi
Aşktı o! Beni durup yenileyen
Oydu, duygulu yapan hoyrat ellerimi
Oydu, dolu dizgin gidişime dur diyen
Bir bıçağın keskin yüzünde kan lekesiydim
Devamını Oku
Aşktı o! Beni durup yenileyen
Oydu, duygulu yapan hoyrat ellerimi
Oydu, dolu dizgin gidişime dur diyen
Bir bıçağın keskin yüzünde kan lekesiydim




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta