Bazen Kırlara Çıkmalı Şiiri - Farettin Ç ...

Bazen kırlara çıkmalı
selam vermeli kurda kuşa,
Rüzgarda titreyen yapraklara bakmalı
Esen sert poyraza arada bir kafa tutmalı ,

Çocuklar gibi koşmalı coşkuyla, sağa sola,
Gök yüzünde savrulan bulutlara
Arada bir su kenarında ki yarpızlarla,
Sümbülleri koklamalı.

Rastlarsak dere kenarında kurbağalara,
Korkutmadan geçip gitmeli sessizce,
Çocukça hülyalara dalıp şarkılar söylemeli,
Acaba dönebilir miyiz maziye,

Sofra başında beklerken babamızı ,
Buram buram kokan tarhanamızı
Odun sobasındaki cıtırtılar şahit olsun,
İki odalı evde yaşanan sevince.

Annem soba fırınına patatesler atsa
Pişen patates kokusu her yeri kaplasa,
Patlamış mısır kokusu sararken evi,
Gıcırdayan merdivenlerden gelen misafiri.

Yine coşkuyla karşılasa misafiri annem,
Seslense mutfağa bir çay koyun hemen,
En samimi muhabbetler sarsa odayı,
Hadi ortaya koyun sofrayı.

Sofrada tarladan gelen bir kaç elma,
Hasretle sararıp solan ayva,
Patlayan mısır, fırından gelen patates,
İki odalı ahşap evde alınan en sağlıklı nefes,

Zaman akıp giderken su gibi meçhule,
Misafir der hadi bize müsaade,
Yine bekleriz sözleri dökülürken dillerden.
Muhabbetle bakan gözlerden.

Kalmadı ne sofra ne de minder,
Ya rabbim hayırlı misafir gönder.
Açılmaz kapılar vururlar bilmem kaç kilit,
Saatler işlemez geçmez oldu vakit.