Sözün Özü 219 Şiiri - Engin Çakar

İnsanoğlu dünyâda emel ve isteklerine kavuştukça hayata daha bi sıkı bağlanıyor; dünyevî heveslere dalarak azgınlaşıyor ve hiç ölmeyecekmiş gibi yaşıyor. İnsan dünyâda kaybettikçe âhireti hatırlıyor. Bunu yüce Yaratıcı fıtratımıza yüklemiş. Demek ki hep kazanmak değil kaybetmek de gerekiyor...

Bazen kaybetmek kazanmaktır. Hem değil mi ya, kaybetmek de bir şeyler kazandırmasaydı; kaybetmeyi yaratır mıydı Sonsuz kudret Sahibi... Elbetteki kazanmak güzeldir fakat 'kaybetme' serüveni içindeki saklı mücevherâtı bizlere sunan yüce Rahmân'a sonsuz hamdü senâlar olsun...