Sesinin ardındaki,
şeytanın kahkahalarını duyuyorum…
Ve ben;
her kâbus gecesinin sabahında,
şükrediyorum yeniden doğuşuma…
Kendi bensizliğimden kurtuluşuma,
senin densizliğine, üzülüşüme…
Kalem diplerimden dökülüyor, yeniden doğuşum
ve isminin her harfi, ters geliyor bana…
ÇILDIRIR GİBİ SARSILIYOR BEYNİM…
Her yeniden doğuş,
Gıdım,gıdım unutturuyor,
seni bana…
VE TUTUNUYORUM ÇARPIK SEVGİNİN KULPLARINA…
Unutmak çözüm diyorum ama,
çözümsüzlük, unutmak kelimesinde…
Cilveleşme bu, bahar temizliği gibi,
ruhumla…
Boş bir sayfadaki, adının harfleri,
batıyor gözüme oklarla…
İNATLA YAZIYORUM SENSİZ KELİMELER…
Ve;
yok oluş bu, sanki,
KUYTU HIÇKIRIŞLARINDA KAYBOLUŞ BU…
UNUTULMAK…
Unutmak istedikçe, yok olduğum, unutmak…
Belki de acı “dem’i” bu, durdukça siyahlaşan…
Ve sen, kara bir gölgesin,
adım, adım üstüne basamadığım…
Eyy, yaar, böyle mi olacaktı,
uğruna ÖLMEK…Bu mu ÖLÜNMEK? Bir şey söylesene! ! ! …Ne olur! ! !
Deme ”Geçti artık güzel günler”…
İzmir-Çandarlı
Mustafa Yılmaz 4Kayıt Tarihi : 3.6.2008 13:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir, Bir gün anlayacaksın beni... şiirimle, bütünleşmektedir... Saygılarımla...
mustafa bey ,şiirlerinizi mutlaka yaşayarak yazdığınızı sanıyorum.çünkü insan okurken kendinden de birşeyler bulup maziye,gençlik yıllarına dönüyor,sanki oyılları tekrar yaşıyor.
Güzel bir şiir.Diğerleri gibi.Tebrikler.
arına dönüyor.Sanki o yılları tekrar yaşıyor.
İNATLA YAZIYORUM SENSİZ KELİMELER…
Ve;
yok oluş bu, sanki,
KUYTU HIÇKIRIŞLARINDA KAYBOLUŞ BU…
UNUTULMAK…
Unutmak istedikçe, yok olduğum, unutmak…
Belki de acı “dem’i” bu, durdukça siyahlaşan…
Ve sen, kara bir gölgesin,
adım, adım üstüne basamadığım…
Eyy, yaar, böyle mi olacaktı,
uğruna ÖLMEK…Bu mu ÖLÜNMEK? Bir şey söylesene! ! ! …Ne olur! ! !
Deme ”Geçti artık güzel günler”…
TÜM YORUMLAR (18)