Bazen İnsan Öyle Bir Gitmek İster ki

Bazen insan öyle bir gitmek ister ki,
Hiçbir yol engel olmasın,
Ne yanlışların ağırlığı, ne kırgınlıkların izi... Sessizce süzülsün giderken,
Ardında boşluk, kalpte derin bir iz bırakarak.

Yanlışlar, yolları daraltır bazen,
Adımlarını attıkça fark eder insan;
Her şey ne kadar ağır, ne kadar yorgun...
Ve içinde bir ses fısıldar: "Vazgeçmek değil, yanlışlardan gitmek gerek..."

Hiç anlatmadan, dile dökmeden,
Bazen suskunluğu sımsıkı sararak,
Sanki çözüm susmakta saklı gibi…
Çünkü kim anlayabilir ki?
Yanlışlardan gitmek, insanın en sessiz isyanı...

Gitmek gerek bazen, yanlışların çok uzağına, Sığınmak için kendi doğru limanına.
Ne geçmiş ne gelecek, sadece şimdi, Yanlışlardan sıyrılıp gitmek gerek,
Kendi huzurunun yolunda, sessiz ve derinden.