Bazen hiç bitmesin isterim yollarım
Üstüme sis çökmüş hafiften
Ayaklarım yorgun perişan
İrkildim durdum bir an
Yollarımı yayla çiçekleri donatmış
Geçmişim dar bir geçitten
Parelenmiş dağların baş ucu
Yükü omzunda gidiyor bir yolcu
Güzel bir kız çeşmeye varmış
Bazen hiç bitmesin isterim yollarım
Yaylanın bağrından sular coşuyor
Bir yiğit at üstünde koşuyor
Melul melul durmuş zaman
İnat ediyor rüzgar esmemeye
Gökyüzünün gözleri girdap gibi
Gittikçe içten içe büyüyor
Ant içmiş kuşlar göçmemeye
Vuslat kokuyor buram buram
Bir mezardır insana kalan
Bazen hiç bitmesin isterim yollarım
Tetikte bekler parmaklar
Bir cümbürtü kopacak belki
Bu hallere ne denir gel gör ki
Yağmurlar karamsar karanlık yarınlar
Çoban çırası yakılmış korku misali
Ağaç gölge eylemiş bir küçük çiçeğe
Öfke akıyor ırmaklardan
Hüzne vurulmuş aşk böcekleri
Yoktan varetmiş yüce Yaradan
Bazen hiç bitmesin isterim yollarım
Bir denkleme düşmüş bu düzen
Ses veriyor çığlıkları
Boşa akıp gidiyor zaman
Duman ömrümüzden geçip giden
Mor sümbüller kan ağlar
Mazi geçerse gönlümden
İçim ürperir yanar
Kısmet kaderin yazısı
İsyankar olur kadere bazısı
Bazen hiç bitmesin isterim yollarım
Ölmedim daha bir tay gibi koşarım
Kayıt Tarihi : 20.6.2013 14:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!