Bazen Hayat Şiiri - Farettin Çakal

Bazen hayat yokuşlara sürükler insanı,
Tüm sevdiklerinle yüzleşirsin,
Bazen de inişlerde dolaşır,kaybolursun,
Sevdiklerin yerine farklı insanlarla karşılaşırsın...

Bazen güneş tüm şavkıyla vurur yüzüne,
Çiğ düşer saçlarına bahar yağmurları gibi,
Çiçekler açar bakışlarında,ay ışığı gülüşlerine,
Yine kavuşursun kaybettiğin sevdiklerine...

Bazen hesap sorarsın kendine,kendince,
Yüzleşmek istersin gerçeğinle,gizlice,
Açmak istersin hayat defterini,sessizce,
Birbir dökülür sevdiğin sandıkların öylece...

Bazen hüzün deryaları çağırır seni,hoyratça,
Alıp kaybolmak ister seni deryaların derinliğine,
Çırpınırsın çaresizce bir ses bir nefes için,
Bir nefesle gelir,bir nefesle gidersin...