Bazen Gitmeli İnsan ! Şiiri - Gül Ayşe T ...

Bazen başını alıp gitmeli insan
Hiç bilmediği bir ülkeye
Hiç bilmediği bir kente
Tanımadığı insanların arasına karışmalı

Sabahın ilk ışıklarıyla
Daha herkes tatlı uykusundayken
Henüz sokaklarda kimse yokken
Bir sahil kasabasında konaklamalı

Bir günaydınla güneşi doğurmalı
Denizde mavilikleri
Gökyüzünde martıları karşılamalı
Sevgiyle kucaklamalı insanları

Akşam Güneş batarken ufuklarda 
Oturup bir kenarda seyrine dalmalı
Denizde yakamozların
Gökyüzünde ay ve yıldızların

Karanlık iyice bastırdığında
Gece kendini gösterdiğinde
Yavaşca çekilip köşesine
Huzurla yatağına uzanmalı
Rüzgârın ve Ağustos böceklerinin
Ninni gibi sesini dinlemeli
Ve öylece uykuya dalmalı insan