Bazen bir noktada kalıveriyor insan.
Ne bir adım ileri gidebiliyor,
Ne bir adım geriye dönebiliyor.
Olduğu noktada, sabitleniveriyor.
Kendi düşüncelerinle baş başa.
Hiç bir şey yapmak gelmiyor içinden,
Yapmak istese bile yapamıyor bazen.
Yağmuru seviyorum diyorsun,
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Devamını Oku
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta