Bazen gitmek gerek

Bazen gitmek gerek

Sen yaşama dair her halimsin.
Yaralarım kanını yutup tıkanıyor acılarına.
Ha dudakların birde nihavet makamı ozana,
Öpünce yüreğinin fırtınalı müziği diniyor.
Göz kenarındaki portelere kuşca notalar diziliyor,
hepsi sol anahtarla başlayan solundan.
Ezgilerin dudağından doğuruyorum kendimi sana.
Ve yitmek yitirmek istiyorum kendimi sende,
Kendimden bile gitmek bazen...