Bazen gitmek istersin herşeyden herkesten ve ilk eski bulunduğu yerden yavaş yavaş kaldırırsın ona ait eşyaları önce resimlerini ilk aşk la sevgi ile zamanla koyduğun yerlerden tek tek kaldırırsın bir gün odanda duran onsuz olamaz dediğin resmi kaldırırsın sonra ki günler ona ait başka eşyalar çok sevdiği kokunu okuduğu kitapları kalemi sana sevdiği şiirlerini ve sonrada yüreğinden ona ait olan sevgini.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta