Her şeyini verdiğinde, elinden geleni yaptığında ama yine de bir şeylerin eksik kaldığını hissettiğinde, işte o an, kendini kaybolmuş gibi hissedersin. Oysa kalbin biliyor; her şey tam olsun diye uğraşırken, aslında kendini kaybettin.
Kendini başkasının gözlerinde aradığında, aslında en değerli parçanı onlara teslim ediyorsun. Sevgi, önce kendini sevmekle başlar; unutma, kimsenin senin mutluluğunun sorumluluğunu üstlenmesini bekleyemezsin.
Bazen hayat, seni birine bağlamak için değil, seni kendine döndürmek için sınar. Yaşadığın her acı, kalbindeki gücü keşfetmen içindir. Bırak gitmesi gerekenler gitsin. Tutundukça yalnızca kendine zarar verirsin.
Hayat, her gün yeniden başlaman için sana bir fırsat verir. O fırsatı değerlendir; yaralarını sar, kırıklarını kucakla ve kendi hikayeni yazmaya devam et. Unutma, en güzel hikayeler her zaman en zor yollardan geçerek yazılır.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta