Bazen değil Şiiri - Zeynep Beşen

bir insan gelir ve sizi ve içinizi susturur
konuşamaz eder sizi
aklınız durur
söyleyecek tüm sözlerinizi susturur..
bunu neden yapar ki
bir insan..
bazen değil
her zaman üzmeye başladın beni.
hayırdır demem lazım mı sevgili..
sen düşünce aklıma!
hüzün düşer bakışlarıma,
oysa sen şenlik ve sevinç olarak gel/miş tin bana..
gelişinle gönlüm deki bin yıllık mezarın açıldı,
gördüğüm de ben bile şaşırdım açıkcası,
sana duyulan her neyse işte
hala ilk gün ki gibi duruyordu.
hala dumanı üstünde kanıyordu.
Şimdi sevin diğin den ölse kalbim yeridir