Bazen de sadece yağmak istersen insan

Deli gök gürültüsü
Sonrasında yağmur
Nasılda vuruyordu kiremitlere
İçine işler gibi adamın
İşliyordu yağmur kendini

Çatı katında uyumak mümkün müydü?
Yağmur sesinin uçarı senfonisine
Kaptırdın mı kendini
Giderdin bilmediğin diyarlara
Bir filme dalarsında
En kahraman sen olurdun damlalarda
Sonunu bilmeden
Gözünü açardın birden gri sokaklarda

Yağmurun kapıları
Ne bereketli kapıydı
Açıldı mı ardına kadar açılırdı
Yağmur düşerken severdi yitirdiklerini
Yada yol gösterip temizlediklerini
Kendi çatı camımda seyrederdim
Damlaların yeryüzü çıkartmasını
Ne kadar ısrarlı inatçı bir dönüşümdü
Yağmurun amansız yağması isteği
Bir aşk için
Bir düşüm için
Kaç kez yanıp
Buharından düşerlerdi içimize
İnatçıydı yağmurlarım

Yağ üstüme yağmurlarım yağ
Ne bir eksik
Nede bir fazla
İçimi al götür
Benden olabildiğince uzaklara
Dönüp dönüp durmasın özüm bana
Nefes alırken
Kaybolmak ister insan

Bazen de sadece yağmak istersen insan......