Bazen çılgın bir nehir gibi,
çığlıklarına asılıyor ve
kendi hayat ırmağına akıp
gidiyorsun...
Karanlığı mesken tutan
bir gölge gibi peşine takılıp,
zamanın sustuğu anlarda
buluyorsun kendini...
Acılar içine haykırınca,
dirhem dirhem yaktığı hayatının,
kendi çaresizliğinde boğulan öfke misali,
içinde çiğnediğin sözcüklerle
bi başına kalıyorsun...
Birikmiş özlemlerin tufanı altında,
ömrün mevsimlere yenilmesi gibi,
ağlamanın dahi derman olamadığı,
buzdan mevsimlere dönüşüyorsun...
Oysa,
aşkın ve umudun olduğu gibi,
düşlerin de bir adı,Ülkesi,
dili ve sessiz bir ağıdı vardır...
Her gün batımında yüreği kemiren,
acının da bir dili ve ülkesi olduğu gibi...
Emin Ali
Kayıt Tarihi : 13.10.2016 18:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emin Ali](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/10/13/bazen-cilgin-bir-nehir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!