Gözyaşlarımız eşlik eder
Sorgularken kendimizi
Buruk bir acı ile dinleriz
Kulaklarımızda uğuldayan sesi
Bazen bunalır insan
Ağır gelir omuzlarımıza
İçimizdeki kalabalıkların yükü
Yaşam direncimiz düşer
Ve hayata bakışımız körelir
Yenik düşeriz
İçimizde kopan fırtınaya
Savruluruz oradan oraya
İşte o anda
Düşeriz sefilliğin tam ortasına.
Yuları boşalmış tutsak bir at gibi
Yetişilmez hızımıza
Alabildiğince uzaklaşırız yaşamdan
Aslında
Hayatın başka getirilerini
Göz ardı ederek
Hata yaptığımızın farkına varırız
Ama bu yıllarımıza mâl olur
Keşkeler pişmanlıklar
Artık fayda vermez.
04 Ocak 2018, Halide Köksal
Halide KöksalKayıt Tarihi : 22.3.2018 04:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!