Bazen Bir Mülteci Hasrettir Vatan

BAZEN BİR MÜLTECİ HASRETTİR VATAN
vatan
belki bir bacadır dumanı tüten
bazen bir alaca kuştur vatan
gece sustuğunda öyle garip garip öten
vatan selvi söğüt bir ağaçtır
dağı taşı kurdu kuşu
oğula kıza addır
fitre gibi çocuktur vatan
fidan gibi bir gençtir
gel gör ki o çocuk
yılandan çıplak,
ve o genç zemheride it gibi açtır

bir gelinin çeyizinde
iğne iğne işlediği kanaviçe
düğüm düğüm kilimdir vatan
ilmek ilmek danteldir yastığında

vatan
halayda horonda el ele tutuş
yavuklunun gözlerinde bir kaçamak bakış
mendilinde ki karanfil işlemeli nakıştır vatan

vatan emek
vatan sevmek
halelinden bir sıcak ekmek
yârine yarenine gülümsemektir vatan

vatan bir mektuptur cepheden gelen
köşesi yanık
bir destandaki coşku,belki de gözyaşı
dağlar taşlar tanık
ya da ıssız garip bir mezar taşı
çöker üstüne yalnızlık
belki bir eşkıya türküsü
belki bir özgürlük marşı
Antep’çe gibi içli Çanakkale gibi yanık

yani sevgili,
bazen bir mülteci hasrettir
yüreğin yanar
bazen işkencedir eziyettir
sabrını sıratla ateşle sınar
vatan bazen dar ağacındaki bir yiğittir
boynunda kemendi kanar
bazen de
öz dölünce ihanettir
sefaletini dünya alem kınar

yani canımın içi
vatan annenin sesinden ninni
Türkçe bir masal bir mani
vatan bilgi,
vatan sevgi
vatan alın teri,

var günde kusur
dar günde hızır
yar gönlünde huzurdur vatan
belki bir yengi, belki de yenilgi
bilinçaltına kazılan
bitmeyen bir türkü
yıllarca yazılan bir öyküdür vatan

yani sevgili
canımın içi yani
vatan salt bir bayrak
kupkuru bir toprak değil
ölüm de zulüm de
kahır da kırım da
ve izzet ve zillet ve sair
Malta sürgünleri gibi ihanette bu vatana dahil

Mahmut Nazik 23 12 2013 Mersin