Bazen Bir Damla Gözyaşıdır Çare

Kimi anlar vardır çaresiz kaldığın,
Can yakıcı manzaralara baktığın,
Gözyaşı akıtıp ağıt yaktığın.

Çare olmak istersin
Gözlerini kapatsan da karşında duran,
Gözlerine batan,
Yüreğini acıtan,
Kanayan yaralara.

Kuru bir yaprak gibi çabalarının
Ateşler içinde yandığını görürüsün.
Gördüğün manzaraya üzülürsün.

Acılar kocaman bir fil gibi oturur yüreğine.
Vicdanın dayanmaz imdat seslerine.
Kelimeler ilmek ilmek düğümlenir boğazında.
Onca şey birikir dilinin ucunda
Söylemek isteyip de söyleyemediğin.
Asırlardır kilit vurulmuş kapı gibi olur dilin.

Bir damla da olsa gözyaşı dökersin
Sönmeyen ateşlere.
Bir umut ki bitmeyen,
Yaşamaya heves ettiren.