Mehtabı gibisin,gecelerimin.
Sabahımda doğan güneş yine sen.
Hançeri gibisin yaralarımın.
İlacımı veren tabip yine sen.
Bazen can alıcı olup,öldüren.
Bazen dert üstüne keder dolduran.
Bazen gülümseyip beni güldüren.
Bazen bana acı veren yine sen.
Bazen kara bulut gibi göklerde.
Bazen bir dolunay, ta ufuklarda.
Bazen hiç bir yerde, bazen her yerde.
Yüreğimde esen rüzgâr yine sen.
Bazen gözlerinde umut yaratan.
Bazen gülen, bazen korku anlatan.
Yaralı gönlümün, tabibi sultan.
Zalim olup, acı veren yine sen.
Önceleri, kimseleri görmezdin.
Binali der, başka birşey demezdin.
Vefasız yar, benden ne çabuk bezdin.
Ben acı çekerken, gülen yine sen.
22,02,1980
Binali KılıçKayıt Tarihi : 2.11.2007 22:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Binali Kılıç](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/11/02/bazen-bana-aci-veren-yine-sen.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!