Bazen aşk, kalbimizi yarıp duygularımızı dışarı vurabiliyor.
Çünkü o, duygu yükleri olmayan duygusal bir bütün.
Bazende saf duygularımızı yansıtmamasına rağmen duygularımızı yüceltiyor.
Çünkü o anlamsız parçaları olan anlamlı bir bütün.
Bazen aşk, kuğuların dansı gibi romantik, güneşin batışı kadar heyecanlı olur.
Bazende heyecanını kaybedenler için yalnız ebediyete ulaşmak olur.
Heyecanını kaybeden aşk karşısında kimsesiz kalmaktan korkar insan,
Korkusunu yenemediği içinde hep yalnız başına bırakılır korkan insan.
Çünkü aşkın dört bir yanı zalimlerle çevrilmiş.
Sevdiğini söyleyemeyen insan hep ezilmiş,
Oysaki kimse kimseyi gerçekten sevmemiş.
Gerçekten seven insan, sevdiği için sevilmemiş.
Zalimiyet aşk üzerinde egemenliğini sürdüredursun,
Aşkın atacağı bir kurşun insanlar üzerinde tam bir vurgun.
Aşk tarafından vurgun yediğimi hissediyorum,
Yüreğimin bir başka çarptığını, gözlerimin bir başka gördüğünü biliyorum.
Kalbim sahibesini bulmak için kanatlanıp uçmuş gibi,
Seninle buldum gözlerimin istediği kişiyi.
Seni tanıdıktan sonra aşık olmamaya gönlüm el vermedi,
Çünkü bizi ayırmaya zalimlerin bile gücü yetmedi
Kayıt Tarihi : 20.1.2013 00:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!