Bazen acıtır gökyüzü Şiiri - Serkan Barni

Ulu şehirlerin nazar boncuğu,
Mavilerine bakan gözlerle dolu toprak.

Melek olamayabiliriz,
Hiçbir kalbin anahtarı da olamadık belki
Gözlerimizi dolduran iyiliklerimizle ağladık bir zaman.
Ey hayat! ! !
İçimdeki boşlukları doldurma oyunu oynar mısın? ..

Gökyüzü,,,,
Özgürlüğün yüzü,,,
Sancılarını bedenine esir edenler.
Bekler özlettiğinde, renklerini.

Sevgi kırılıp dağıldığında
Buz gibi,
Kanayan yanların vardır elbet,
Kesilir gölgelerin avuçlarımın çizgilerinde.

Sevilmek değer bir ömrün heba olmasına
Aşk anlamlı değildir, düşünmemeli.

Hislerin hesapsızlığıdır süregelen,
Hangimiz toplayabildi alacaklarını.
Giden gitti…
Saklı sandıklardaki hüzünler,
Birkaç damla gözyaşıyla canlanmadı mı? ..

Çocuk yaşta gökyüzünde gördüğümüz o gürültülü ışıklar,
Aklımızın dolaplarında yıllarca duruyor,
O an ki gibi korkabiliyor muyuz? ..

Unutulmaz olanlar,
Bazen unutmak istemediklerimizden daha değersizdir.
Belki yaşadığımız her acı ruhumuzun takısıdır.
Kederlere sevinilecek bir yer vardır belki.