Bazen. Şiiri - Murat Karpat

Bazen
Sebepsiz yere
Ağladım
Kayıp bir çocuk gibi
Bir köşesinde hayallerimin...
Az kalsın
Üzülecektim kendime...
Oysa ki
Yaptığım en küçük bir hatada
En acımasızından
Birer canavarım aslında...
Hepimiz öyle değil miyiz...
Gerçeklere karşı,
İnsanlara karşı,
Hayallerimize karşı...
Öfkeden deliye dönüp
Acımasızca yaralayacak kadar kendimizi...
Ve vazgeçecek kadar her şeyden...
Bazen
Sebepsiz yere ağladık hepimiz...
Kimimiz vazgeçtik...
Kimimiz yeniden doğduk
Ya da öldürdük masumiyeti...

Murat Karpat