Bazen Şiiri - Çizgili Mavi

Bir yağmur damlasına muhtaç olur kurumuş bir dal parçası…
Bazen bir yudum ışığa, bir yudum sıcağına güneşin!
Dertli bir Ekim sabahı, süzüle süzüle inceden…
Ve ardında bırakarak karanlık şafağı, sıyrılır geceden,
Kurumuş yapraklar kavuşur yağmura, güne, güneşe…
Biz kavuşamayız seninle!

Bazen,
Hüzünlü bir kemana eşlik eder anason kokusu,
Akılda, fikirde… Hep gidecek olmanın korkusu!
Çakır keyif muhabbetler, anlamsız susuşlar ve şen kahkahalar,
Bazen, insan çekilir bir kenara yalnız başına, yalnızca ağlar!
Susmalar kavuşur kelimelere, herkes kavuşur birbirine…
Biz, kavuşamayız seninle!

Aşikar olanı gömer bir akşam serinine, gün geceye kavuşur…
Susmaktan bıkar da usanır, isyan eder dil heceye kavuşur!
Ömür biter bir gün, kurulur mahşer sorgusu,
Bitmez sandığın ızdırap biter, kapanır defter, hayat ecele kavuşur…
Biz, kavuşamayız seninle!

Anlar, andan anlayan anlar içindeki yangını…
Anılar sarar düşman gibi dört bir yanını.
Sulh olur tüm cihanda, savaş barışa kavuşur…
Biz, kavuşamayız seninle!
Küçülür dünya, telaşeler gözünde küçülür,
Birleşir doğuyla batı, kuzeyle güney…
Yemyeşil mümbit, müreffeh bir hal alır Mezopotamya,
Yelesini rüzgarlarda savurur, deli tayına kavuşur bir kır at,
Binlerce yıllık hasreti taşa çalar, Fırat…
Fırat; kavuşur Dicle’ye…
Leyla kavuşur alemler ötesinde Mecnun’a,
Kerem Aslı’sına, Kavuşur Ferhat Şirin’ine de…
Biz, kavuşamayız seninle!