Bazen Şiiri - Ümit Seyhan

Bazen

Ne bahtım mahrûrdur ne gönlüm gülşen
Sevmek sadece gitmektir bazen
Derdimi yüklenen kelimelerden
Özlemek özürle susmaktır bazen

Anlamak imkansız bu döngüleri
Var oluşun kısır gel gitlerini
Aşkın gölgesinin düştüğü yeri
Basarak bağrına tütmektir bazen

Cemre düşmüşse bir defa cana
Açarken çiçekler ağlar zamana
Nehirler koşar ya hani ummana
Sevmek sevgilide yitmektir bazen

Öyle bir an gelir kabarır göğsüm
Dolarken gözlerim siyah bir hüzün
Hamalı olmuşken bu kadar yükün
Kederden umutlar biçmektir bazen

Ateşler düşerken gecelerime
Gocunmam merhamet dilendiğime
Alevler sardıkça kendi kendime
Bir akrep misali ölmektir bazen

Ümit Seyhan