Bazen Şiiri - Uğur Musab Şahin

Bazen saraylar zindan,
Zindanlar, saray olur.
Ağlaman gerekir gülersin,
Gülmen gerekir ağlarsın.
Aklını pir sanır, bir tanırsın
Bazen da, yüreğin kanar.
Ne yar, ne yaren dert olur.
Sevgi dolu kalbe set çekilir.
Ve günahlarla barışırsın.
Sonra isyan bayrağı çekerken
Kalkar dergaha odun taşırsın..
Öfke dili biler, aklı köreltir
Sevdiklerine, zehir kusarsın.
Gerçekle yüzleşme zamanıdır,
Kendini başkasında ararsın.
Bir ağaç gölgesinde serinler
Gece nedametle yanarsın.
Ne şarkılar, ne ışıklar keser
Dişsiz vampirler emer kanını.
Düştüğün, uykuda kaybolur
Arayıp bulmak istediklerin,
Ya başını mabetlere gömer,
Ya sarhoş arkadaşlar ararsın.
Yanlışta ısrarın olur bazen,
Doğruları onca bilmene inat.
Duymayan kadar sağır,
Görmeyen kadar kör olursun.
Güneş batarken, ay doğar.
Kendini karanlıkta bulursun.
Deli danalar gibi koşarken
Derin uykularda boğulursun..
Uçsuz bucaksız deryalarda
Hedefsiz sandal gibi sallanır
Demir atılacak liman olursun.
Kimsenin, umurunda olmaz
Ne varlığın, ne de darlığın.
Deniz feneri umursamaz,
Yelkenlere dolan rüzgarı.
Bir de tayfalar baş kaldırır
Boşaltırsın yelkenlerini
Şimalden esen, sam rüzgarını.
Dalgalar, alır götürür uzaklara
Demirlediğin son o limandan.
2019