Bazen Şiiri - Yalçın Özçelik

Bazen, neden olduğu belli olmayan cümlelerin bittiği ve nasıl başladığı ile ilgilenmez kimse; bazen nasıl bittiği ve neden olduğu belli olmayan cümlelerin başladığı gibi..

Ve bazen hiçbir şeye başlamayıp her hangi bir şeyi bitirmemek gibi..

Okuduğumuz bir yığın sözcükler, kelimeler kelimeler; akşam geçlerinde, gece erkenlerinde, sabaha karşılarında ve karşılarında olan her hangi bir şeyin yanında bulunan herhangi bir zamanda.

Ve sözcükler de bazen istenildiği gibi uymazlar kıyafetlerine, bilirsiniz. Aslında aynı şehirde olan ve bir başka şehre giden otobüsün arkasındaki veya penceresindeki arkadaşınıza el salladığınız an yatışacağınızı düşündüğünüz, ama aslında o otobüsün arkasında kendiniz olduğunu düşlediğiniz gibi..
Bazen buna tren diyelim, uçak belki de..

Bazen de bir başka ülkede bir başka saçak altı..
Yaşamasanız da bilirsiniz bazen..
İnsanlar gider insanlar gelir ve hep aynı yerdesinizdir bazen.. olduğu gibidir her şey ve olduğunuz gibisinizdir de bazen..

Baktığınız bıraktığınız bırakıldığınız veya yürürken vitrin camlarında gördüğünüz gibidir her şey bazen ve bazen de hiçbir şey anlatamaz bir sonraki kaldırım taşının çizgisini.

Oysa siz zaten bakarsınız, diğer kaldırım taşlarına baktığınız gibi.