Bazen.... Şiiri - Ümit Koral

Bazen,
Aklınızda bile yokken,
Doğrularla iç içe,
Dogrularla paralel,
Küçük masum bir şüphe!
Gelir oturur içinize
Reddedersiniz.
Hemde şiddetle

Sonra bir diğeri,
Desket olur öncekine.
Kuvvet bulur yalnışlar;
Yerleşir,
Büyür,
Çoğalır,
Genişler.
Birde boş yakalarsa,
Karışır işler.
Zaman,para ayrılır
Ve beden meşgul olur
Yol içinde yol bulur.

Yoğunlaşan zihin, ve
Herşeyi unutan beden bir anda rahatlar
İnsan, en büyüğünü yakaladığını sanır
Mutlulukların.

Oysa Cüz'i bir lezzettir alınan.
Ne sonu bellidir ne süresi.
Bitmiş olmasıdır geriye kalan.
Sonrasında sınırsız bir pişmanlık,
Üzüntü,
Hüsran,
Ve kaybolanlar...
Gidenler,
Gelmeyenler...
Dönüşü bile,
Asla mümkün olmayanlar...

Çırpınmak getirmez gideni,
Gözyaşı da kurtarmaz.
Çare yok.
Ne yapsanız faydasız....

Bir kapı varki kapanmaz.
İnsan bilir bunu
Bilirde
Asıl olan,
O pişmanlığı yaşamamak,
O hayallere düşmemek...

Ya Rabbi,
Bazen öyle zorki,
Sıradan,
Fakat namuslu biri olmak