Bazen Şiiri - Coşkun Koçhan 2

Bazen han olurum çıkarım taht'a
Bazen üzerime örerler tahta.
Bazen mağlup olup talihe bahta,
Bir değer kılmayan pula dönerin.

Bazen ulu dağlar olur mekânım.
Bazen gökyüzünü yırtar figanım.
Bazen talan olur gönül dükkânım,
Bedestende yırtık çula dönerim.

Bazen damla damla coşar çağlarım.
Bazen hüzün bürür siner ağlarım.
Bazen bir soysuza gönül bağlarım.
Âlemde bir yalnız kula dönerim.

Bazen umut yeşertirim gözüm yaş ile.
Bazen dost olurum yalçın taş ile.
Bazen yabancıyım lokma aş ile.
Yönleri belirsiz yola dönerim.

Bazen yazgı derim elde yok çare.
Bazen sitemkârım o nazlı yâre
Bazen bölünerek hep pare, pare,
Rüzgârla savrulan küle dönerim

Bazen bahar olur dalım yaprağım.
Bazen hasret kokar tozum toprağım.
Bazen hazan vurur bağım, bostanım.
Bülbüle hasret güle dönerim.

Bazen YUSUFOĞLU, bazen de bir ben.
Bazen hüzün dolu, bazen de çok şen.
Bazen zemheriden, bazen de günden,
Yaprağı dökülmüş dala dönerim.

Yusufoğlu