Bazen sürgün bazen ayrılık.
Îçine atar adam gibi susarsın.
Kiminin yüreğinde dost.
Kiminin yüreğinde tehlikeli bir düşman.
Íkiden iki yetmez oldu.
Hele yüzsüz ise insan.
Bazen devacı şifacı görünür.
En çokta acıyan yerini acıtır.
Esirlik tutsaklık bir azapsa.
En güzel ihtiyaçta.
Yaşasın sürgün ve ayrılık.!.
Kayıt Tarihi : 5.5.2017 22:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Devacı şifacı görünür. Ama en çokta. Acıyan yerini acıtır.
![Cuma Tekparmak](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/05/05/bazen-509.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!