bazen söndürürsün bütün sesleri,
susturursun bütün ışıkları...
bazen...
ölmek ister,
öldürürsün bazen! ..
yaşamak kadar anlamlı
ve yaşamak kadar anlamsız sözcükler sıralanır bazen...
ağlamak istersin kendini paralarcasına...
ağlarsın bazen! ..
bazen, sıkılırsın ölümüne...
bitsin dersin!
anlamsızdır hayat ve kendine bakan gözlerin...
bitsin dersin!
biter bazen! ..
sözünü tutar gibi, tuttuğun sırlarla beraber, gömülür gidersin.
karanlık
soğuk
sessiz
beklersin bazen...
baykuş seslerini özlediğin gecelerde,
uyur uyanık, var mısın yok musun bilmeden,
ansızın fırlayıp yerinden, yürüyüp gitmek istersin bazen...
ne varsa ardında,
ardında bırakarak,
ve susarak! ..
gidersin bazen!
kalırsın bazen...
severek zincirlerini,
kurşuni sabahlarda, çay poğaça tadında yaşarsın bazen...
elinde gazeten, bilmem kaçıncı birbirine benzeyen haberlere bakarken,
görmeden
duymadan
felç olmaya ramak kalmışken,
bacaklarına sürtünen bir kedi uyandırır seni bazen...
ya da uzanıp yanağına değen bir bebek elidir seni kurtaran...
bilmezsin bazen!
sevgili uğruna mı yaşamak,
uğruna yaşanacak bir sevgili mi bulmak?
bilmezsin bazen!
tahta atlar üstünde,
olmayan değirmenlere doğru, dört nala gitmek istersin...
gidersin bazen!
Kayıt Tarihi : 5.1.2016 15:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeni ile okudum
TÜM YORUMLAR (1)