Bazen esintiler oluşur insanın içerisinde
Bazen depreşiverir dertleri
Bazen özlemini duyar güzelliklerin
Yaşamayı arzular doya doya.
Huzurlu bir ortam içerisinde çayını
Yudumlamayı arzu ediverir tatlı bir sohbet eşliğinde.
Bazen hırçınlaşır denizin delirmiş dalgaları misali
Bazen çırpınır kendini paralayarak.
Bazen zarar verir kıyılarına, köşelerine bilmeden
Kalpler kırar, gönüller yıkar.
Bazen çarşaf misali sakinleşir aniden
Dokunmayın bana der gibi,
Bazen sever, bazen hoşlanır
İnandım ki dostlarım en çok
Sevdiğinde, hoşlandığında yanılır.
Bazen vurur kafasını yalçın kayalara
Koylar oluşturur, girdaplar sergiler
Bazen yakamozları ile aldatır ışıl, ışıl parlayan
Bazen durgunluğuyla aldatır derinliğini fark ettirmeden
İnsan işte dostlarım. Yerinde deniz, yerinde dalga
Ah ne vardı daima ışıldayan bir yakamoz olsa.
22.10. 2014
13.25
Kayıt Tarihi : 22.10.2014 13:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmet Develioğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/10/22/bazen-427.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!