Bazen Şiiri - Mustafa Turan Osmanoğlu

Bazen ağlamak yetmez ağlamak..
Bazen ateşe su olmak yetmez,
Bağırmak kuru bir tesselli kalır yüreğine..
Ve koskoca bir çaresizilik, ellerinde..

Ben bu kadar kötü bir insan mıydım?
Bu kadar karamıydı yüreğim,
Ki kapattın da gittin perdelerini..?
Sebepler, sebepler..bilinmezler
Ve artık yazsan bile suya, silinmezler..
Acının acı türküsünü sadece duyardım,
Söylerdim gitmelere dair sözleri..
Yakardım hayalimde onca ateşler..
Kalmadı geriye ne dumanı ne közleri..

Ben en büyük yalanı kendime söylemişim..
Kandırmışım saf yüreğimi beyaz hayallerle,
Samimiyetsiz ve kötü, demek ki öyleymişim..
Öldürdün beni işte gül tutan o ellerle..

Giderken bir sözün yetecekti oysa,
Oysa giderken bir sözün yetecekti can vermeme..
Acı çekmemi bu kadar çok istediğinden olsa,
Müsade etmedin cefaszıca ölmeme..
Sen gidersin,için rahat,gönlün hoş, ruhun acısız,
Ben kalırım, içim ateş, gönlüm ateş,dilim tatsız..

Sen gidersin,kafan rahat, aşın tatlı,günün aydınlık,
Ben kalırım,aşım bayat, gözüm fersiz, gündüzüm karanlık..

Bazen ağlamak yetmez ağlamak..
Bazen bilinmeyen sebepler yetmez..
Bazen güneşin doğmadan batar yüreğinde..
Ama umudunu tutuşturacak kıvılcım bitmez..

06.01.2014 bolu