Bazen
Uykusuzluğuna bir sebeb ararsın
Üst kattan gelen seslere bağlarsın
Duymazsın hiç kalbinden gelenleri
Bazen
Bir şeyi bir kaç kez anlarsın
Bazen sebebsiz
Uzun uzun ağlarsın
Bazen
Durur durur yeniden yanarsın
Hiç bitmez içinde
Yanan o ateş
Söndürmeye bile çalışmazsın
Sen öylece
Uykusuzluğuna sebeb ararsın
Kavgalar edersin dışında
Oysa kendi içinde kavgalısındır
Hayatla...
Bazen;
En uca geldiğinde;
Ya biri itsin dersin,
Ya biri tutsun beni.
Yoksa orda öylece beklersin
Uykusuzluğunun en derin yerinde
Gördüğün rüya
Hayatın ta kendisidir
Sen daha ne suçlu ararsın?
İsmail ÖzabacıKayıt Tarihi : 4.4.2013 05:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
öğrenciler sessiz olun adamın canını sıkmayın
![İsmail Özabacı](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/04/04/bazen-361.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!