Bazen Şiiri - Evira Ayaz

Yeni bir sabah ve yine bir sabah…

Bütün bir gece aynı şarkıyı dinlemenin sarhoşluğunu yaşıyorum
bilirsin hiç eskimeyen şarkılar vardır ya onlardan biri işte…
hep imkansız, hep uzak, bazen de kaderi suçlayan,
yazıldığı an büyük ihtimalle bir rakı sofrasında herkesten birkaç cümle alınarak bestelenen
yaşadığım ülkenin kurallarına birebir uyan bir şarkıda
aklıma yine sen geliyorsun…
kendimi suçlayıp, yargılayıp ve astıktan sonra,
geride kalan her ne varsa bir iz taşıması için,
senden saklamak zorunda olduğumu bildiğim bir koleksiyonun en güzel parçası oluyorsun…
ve hiçbir açık arttırma da gözlerini ne pahasına olursa olsun kimseye pazarlamıyorum
ya sev ya terk et sözcüklerinden uzak bir sevda da severken seni,
aşırı sağcı bir zihniyetin pembe düşlerine kanıyorsun sen,
her ne kadar solcu kimliğim sorgulansa da her kürsüde sen yinede bir polis telsizinde aranan tek sevda suçlususun…
sen bana aşkımın tek emaneti, yangında ilk kurtarılacak sahip olduğum tek varlıksın…

Bunlardan haberin olmadan nefes aldığın günlerin çoğalmasından korkuyorum
her akşam güneş ufka yakın bir kızıllıktayken,
o an ne mevsimler ne de aylar hatta günler umurumda olmayan zaman kavramları…
sigarayı arttırdığım zamanlarda varsın sen
kadeh kaldırdığım sensiz anlarda yapayalnızken ben
en çokta bu eski şarkıda
gözlerini anlatan bir adamın o haykıran sesinde….

yine de zaman geçiyor, yeni sabahlara uyanıyorum,
yine sabahlara uyanıyorum…

Uyandığın güneşin taşıdığı izleri takvimlerden takip ediyorum
gözlerinin baktığı her yeri sevmek adına yaşadığın yerin coğrafi haritasını mitolojik zamanlardan ödünç alıyorum
aşk için ne istersem yapıyor masal kahramanları.

bazen hiç umursamadan delice bir duyguyla,
zamansız bir yangından arta kalan külleri avucumda taşıyarak sana koşuyorum
nefesim işte, bana ihanet etmeye yeminli bir duyguyla kalbime her sabah aynı soruyu soruyor
Yazdıklarım sana ulaşıyor mu ?

ulaşıyorsa neden hala suskunsun
okumuyorsan neden sana yazmadığımı düşünüp güneşe benim sorularımı sormuyorsun

Sessizlikten anlıyorum susuşunu
belki bir gün bende susarım..

kim bilir?