Bazen Şiiri - Ali Fikri Karadeniz

Bazen kimsesiz kalırım
Yine nisan yağmurları başlar süzülmeye
Başaklar yeniden filizlenir
“Şimdi yanında olsam da” diyorum
Başımı yaslasam omuzlarına
Doyasıya ağlasam avuçlarında

Bazen kimsesiz kalırım
Ummanlarda dalga gibi
Kıyılarına savrulurum.
Seni yaşar, Seninle avunurum
Sadece Sen..Bir tek Sen olursun hayallerimde
Ve Seni kazırım kalbimin derinliklerine…

Bazen kimsesiz kalırım
Rüzgar olurum delice esen
Saçlarını savururum özgürce
Bedenini sararım sessizce
Kokuna doyamam, doyamam ki ben Sana
Doyumsuzluğumda savrulurum
Ve Sana yeniden aşık olurum

Bazen kimsesiz kalırım
En hüzünlü şarkılar dinlerim
Senin sevgini kalemime dökerim
Dökerim de göz yaşlarım bile avutmaz beni
Her yer kararır
Her yer sessizliğe bürünür
Ne kadar çok sevmişim Seni
Kuş olsam, kanatlarımı feda ederdim
Balık olsam, sularımı
Ceylan olsam, dağlarımı
Çiçek olsam, toprağımı
Hiçbir şey doldurmaz yerini
Her şeyimi uğruna feda ederim
Ama her şeyimi
İşte bu yüzden, sadece bu yüzden
Sen benim Biriciğim
Sen benim nazlı bebeğim
Sen benim Canımıniçisin