haykırmak istersin bazen..avazın çıktığı kadar..
bir tsunami gibi duvarları yıkmak..içinde patlar da volkan..sesin duyulmaz..
çoşumcu çavlanlar dolanır içinde bazen..damarların gerilir..
uzak,mavi denizlere karışmak istersin..kara delikler yutar..kurur kaynakların..
ah..ömür dediğin..biteviye çalan bozuk plak..
ey.. aldanışların abonesi.. şövalye ruhum.yeter devindiğin..
ustası olmuş herkes ihanetin. sense acılara üstat..mutluluğa çırak..
usulca kendini o mutlağın suskusuna bırak...
Kayıt Tarihi : 18.3.2011 15:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Öcal](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/03/18/bazen-263.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!