Bazen ağlamak ister gönül
Gözyaşlarını tutamazsın,
Akar içine hıçkırıklar durduramazsın
Sesini haykırırsın uzaklardan duyuramazsın
Hayat kendini koyuverir yalnızlığına engel olamazsın
Düğüm düğüm dolanır boynuna karanlık
Düğünüdür ızdırabın içindeki huysuz karamsarlık….
Bazen ağlamak ister gönül
Gözyaşlarını tutamazsın
Sen giderken ardına bile bakmazsın
Korkarsın bakamazsın,
Çünkü tutulmuştur köşe başları,
Pusudadır yanlızlığın gölgesi
Bir adım öteye atamazsın
Öyle kaypak, öyle sahtekâr güler ki sana
Aynada görsen tanıyamazsın…
Bazen ağlamak ister gönül
Gözyaşlarını tutamazsın
Hayatın boşluğuna bir salıncak kurarsın
Sen artık ayrılıklara akrep,
Yalnızlıklara yelkovansın
Kendine şarkılarda mültecisin,
Dem denen en koyu vakittesin…
28.06.2010
Fatih PORSUK
Kayıt Tarihi : 29.6.2010 01:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!