bazan sabaha benzetirim seni
en aydın en saf güneş ışığı
işliyorsun derin derin her hücreme
kapıyorum gözlerimi mutluluğa
bazan bir rüya olursun gözümde
hiç uyanmak istemediğim
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
insan hissedebildiğini yazabiliyor ancak ve bazanda öyle hissediyor ki insan, geleceği, olacakları döküyor mısra mısra. sonra her mısrasını harf harf hece hece yaşamaya koyuluyor farkındasız.bazan korkakça titrek adımlar atarsın düşe kalka. ve bazan koparsın kendin oluyorsun, dünya toz pembe, seri hoş, rengarenk karlar altında, ay bahar gün nisan yaşarsın rüyanı, yalan rüsvaya malzeme olursun viran vaziyette...
simarmak ne guzelmis,,yazdiklarin anlattiklarinla birlikte cok guzeldi...!
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta