Bazan Resmine Bakarken (zeeyneep)

bazan sabaha benzetirim seni
en aydın en saf güneş ışığı
işliyorsun derin derin her hücreme
kapıyorum gözlerimi mutluluğa

bazan bir rüya olursun gözümde
hiç uyanmak istemediğim
saçların yüzlerime serilmiş bir şekil
tadına varıyorum her sahnenin

bazan ömrüm olursun geleceği hedeflerle doldurduğum
bedbahtlığımla aynı kefede, uslanmadan hayali ve
bitimine yaklaşmış gibi ürkek ürkek yaşadığım
hani dokunsam bozulacakmış gibi sakınarak baktığım
.
bazan aşılması zor dağ olursun ve aşılması gerekli
ve adıyorum yaşantımı dikenli patika yollara,
tırmanarak geçiştiğim karanlık geceleri
saçlarına süremediğim tırnak uçlarım kanatarak.

bazan hayatın kendisi oluveriyorsun
hiç yalana rusvaya benzemeden amma yaşanılmadan
yaşamak ne kadar gerçekse o kadar yalan

bazan dilimde türküm bazan zihnim de şiirim
aşk gibi yaşayarak mürekkep sürdüğüm
üzerine titrediğim, kağıtlara dökmeye kıyamadığım
ve sonunu yansıtamadığım bitiremediğim

bazan savaştığım yanlızlık olursun
aynı zaman da en yakın arkadaşım sırdaşım
hümanist duygusuyla yüreğimi kavurduğum
tek savunmam dolu dizgin dilimle yine yenemediğim

bazan dileğim olursun bazan tek arzum
bazan son sözüm olursun
bazan iki gözüm
bazan elim ayağım dilim yüzüm
bazan sen olursun sen
bazan ben olurum sen

bazan geçmişimin her noktası virgülünde işlenmiş gibi
bazan geçmiş değil geleceğim de hiç olmayacağın gibi
bazan işte bakarım resmine hayat bulurum
bazan bakar resmine sonum olurum

bazan ardını dönüp bakanı sen sanırım
çizgilerim belirir gülümserim
bazan karşılaşmaktan korkarım ürkerim
sakınarak geçip giderim

bazan dileğim olursun bazan tek arzum
bazan son sözüm olursun
bazan iki gözüm
bazan elim ayağım dilim yüzüm
bazan sen olursun sen
bazan ben olurum sen.