Bazan dersin, neden şiir yazamıyorum,
Aslında hayat ta bir şiir, kendi akışında.
Ufuktaki kızıllık, en çok şiir yazılan yer.
Belki de biri bekliyordur, seni o kızıllık ta.
Özlersen bak gökyüzüne, aya, yıldıza,
Hep ulaşılmaz değilmidir, tüm özlemler.
Şiirler yazılır nedensizce, hep boşluğa,
Yalnızlık sen, sen; kendini bulduğun yerde.
Gecenin karanlığında, sabahın ilk ışığında,
Bir umut dolar içine, güneş doğmadan.
Çicekler açar yeni bir güne, arılar çiçeklerde.
Hayat seslenir, Hey! sakın kaybetme ümidini.
Yollar kesişiyor, herkes geliyor bir taraftan.
Sanki kavuşuyor, tüm zamansız ayrılanlar.
Sende hazırla yükünü, doldur bir bağaja,
Koy, dursun bir köşeye, yaşayamadıklarını.
Şimdi yürü durmadan, asla geriye bakma,
İşte yeni bir hayat, seni bekliyor kızıl ufukta,
Ne kaybedilen dün, ne geleceğe ait bir söz.
Ne bir eksik, ne de bir fazla, yürü durmadan,
Sakın geriye bakma!
Fehmi GildiroğluKayıt Tarihi : 25.3.2022 13:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!