Evimizin yan tarafında
Geniş alana kurulurdu
Bayramyeri.
Pırıl pırıl ayakkabılarımı,
Yepyeni elbiselerimi giyip,
Topladığım bayram paramla
Koşardım oraya.
Daha kalabalığa karışmadan,
Her tarafa yayılan
Sucuk kokularını,
Derin derin çekerdim
İçime..
İlk adres
Pembe, beyaz
Pamuk helvacı
Kıpkırmızı elmaşeker
Mis kokulu macuncu.
Öndeki iki dişimi
Çarpışan otolarda
Kırmıştım..
Dönme dolaplarla,
Havalarda uçuran
Kayığın verdiği haz
Bir başka olurdu..
Korku tünelindeki cadının yüzü
Günlerce rüyama girerdi..
Güldüren aynalarda,
Bir şişen,
Bir zayıflayan vücuduma bakıp
Gülmekten kırılırdım..
Atıcılıkta üstüme yoktu..
Arka arkaya vurup hedefleri,
Pat pat patlatırdım mantarları.
Attığım halkalarla
Hakkı amcanın üç günlük
Sigarasını kazanmıştım
Bir ara.
Çekilişde,
Elli paket makarna
Teklif edilince,
Kalabalık arasından sıyrılarak..
Nasıl da gururla almıştım onları
Hoş, taşıması da bir dert olmuştu ya..
Yerde bulduğum paraya
Sevinirken,
Delik cebimdende
Düşürürdüm birer birer.
Harçlığım bittiğinde
Eve döner,
Gördüklerimi yaptıklarımı
Anlatırdım heyecanla.
Dolu dolu yaşardım
Bayramın her gününü..
Artık ne sucukların o kokusu,
Ne Elmaşekerinin,
Ne de Pamuk helvanın
Tadı var..
Çarpışan otolar ağır ağır
İsteksizce dolanıyor,
Çarpışmıyor bile.
Dönme dolaplar
Neredeyse hiç dönmüyor,
Sallanan kayık
Sallandığına pişman..
Yüzlerde gerginlik
Bir stres bir telaş,
İnsanlar birbirine düşman.
Patlayan mantarlar
Islanmış sanki patlamıyor,
Halkalar küçülmüş
Sigarayla buluşmuyor,
Koku tünelindeki cadı
Korkutmaktan uzak,
İnsanı
Güldürüyor.
Aynalardan eser yok
Hepsi paramparça,
Allahım bu nedir böyle,
İnsan, düşündükçe
Kahroluyor...
Kayıt Tarihi : 28.2.2007 21:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrikler başkanım,sevgi ve saygılarla...
Sizin şiiriniz sadece geçmişe duyulan nostaljik özlemi çağrıştırıyor. Çok da güzel olmuş, kutluyorum sizi dost canlısı şair…
Bu vesile ile diyorum ki:
Bayram din inançlı topluma özge bir kültürdür. Fakat doğru mu yanlış mi yapılıyor o tartışılabilir. Geçmişte tarihin mitolojisine gömülmüş, insan kurban eden kültürler de vardı. Şimdi ise özellikle İslam aleminde aynı günde milyonlarca hayvanın yaşamına son veriliyor, kurban diye. Ne ilginç, ne korkunç… fark neresinde ki? (Örneğin, kırmızı ete düşkünlüğüme rağmen, yaklaşık on yıldır Kurban Bayramı süresince kırmızı eti kasaptan bile alıp yemiyorum; bu katliamı protesto ediyorum).
Yani yaşanan her sürecin kendine göre yeni bir yaşamsal biçimi vardır. Eskiden öyle idi şimdi de böyle olacak. Değişmez tek gerçek budur. Bu bilinci taşımak, kuşaklar arası soruna çözüm, gençliğe de saygıyı getirecektir. Onlar ki, en değerli an olan yarınımızdırlar.
Benim günümüze ve gençliğe dair söyleyeceğim; pasifistlik, asimilasyon ve teslimiyetçiliğe karşı duyarsız kalınmasıdır. Zira, kâr hırsıyla adeta kudurmuş kapitalistler artık neredeyse gezegenimizi de yakacaklar! Gönül birliği içinde buna dur denmelidir diyorum.
Saygılar…
Bu şiirin odak noktası geçmişin özlemidir..
Özlem bizim işimiz, geçmişimiz olmasa ne yapar
ne ederdik.. ama gerçek dursuz duraksız bir değişim yaşıyoruz.. Babamın yaşantısını tekrar etmeme olanak yok. Benim çocuklarım da beni yeniden yaşayamazlar.. katlanacağız çaresiz !..
(Bu yedinci şiiriniz, okumaya zevkle devam ediyorum, saygılar..)
Neyse güzel şiirdi.Ama geç doğmak da suç olmasa. Herkes zamanın getirilerini yaşıyor.Siz kendinizce çok şanslıymışsınız başkası da şimdiki çocukların daha şanslı olduğunu ve şimdiki bayramların daha güzelll olduğunu.......Şiir duygudur düşüncesinden de çokkk yüklenmek istemiyorum.
TÜM YORUMLAR (4)