Bayramlık Büyükler Şiiri - Necdet Cemal ...

Bu günü sayarsak, bayrama on gün var.
Yok, eğer saymazsak, bayrama tam dokuz gün var.
İşte böyle sayar ve beklerdik çocukluğumuzda bayramları.
Bir neşe, bir sevinç kaplardı ruhları.
Şimdide bayram, çocukluğumuzdaki bayramın kendisi.
Gün saymadım, yoktu içimde bir bayram sevinci.
Ne, yeni gömleğimi koynuma alıp yatabildim,
Ne de bayram namazı için, babamı duyabildim.
“Haydi yavrum, babanız gitti sizde camiye”,
Demedi annem,”namaz kılınacak haydi abdeste.”
Annem namaza uyandıracak diye beklerken,
Bayram da bitmiş, daha kimseye gitmeden.
Öyle ya, gitmek gerekiyordu bir yerlere.
Ama kime?
Ben kime gideceğim?
Hani eli öpülecek büyüklerim?
Hani dostlarım, Akrabalarım, Yakınlarım?
Hani nasılsın, halin nicedir diye soranlarım?
Kim suçlu? Bayramlar mı?
Yoksa bayramı bayram olmaktan çıkaranlar mı?
Kim suçlu, problemler içinde boğulan küçükler mi?
Yoksa yaşı büyük, büyüklüğünü bilmeyenler mi?
Kim suçlu? Bütün yıl unutulan el öptürülecekler mi?
Yoksa, bayramdan bayrama el uzatan, bayramlık büyükler mi?
Bayramlar mı değişti? Unuttu mu bizi bayramlar?
Yoksa biz mi bizi unuttuk, değişince kafalar?

9.9.1984/İstanbul