Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Onlar tam bayramlık alın bunları
Götürüp meydana salın bunları
Kiralık kalemdir bilin bunları
Sözüm ona sahte Atatürkçüler.
Gerçek Atatürkçü Vatanseverler
Saygım var sizlere er oğlu erler
Fırsat bulsa eğer bizi de yerler
Sözüm ona sahte Atatürkçüler.
Sahte atatürkçüleri kaleme güzel dökmüşsünüz Bilek gücüyle değil kalem gücüyle yenmişsiniz Tüm şiirdeki dörtlükler yüreğimizin sesi bizim adımızada yazmışsınızBizlerden esirgemeyip paylaştığınız için teşekkürler harikaydı
Abdessiz,namazsız dindar olurlar
Bu Millete karşı kindar olurlar
Bunlar Müslim değil mundar olurlar
Sözüm ona sahte Atatürkçüler.
Diğer tarafa göz kırpanın gözü çıksın.O kastettiklerinizi hayatım boyunca hiç sevemedim. üstteki dörtlük onları anlatmıyor mu? İleride başka şiirlerimde onlarda nasiplerini alırlar. Selamlarımla.
Arkadaş sen tek taraflı yazmışsın.
Bir tarafa vurmuşsun ama diğer tarafa göz kırpmışsın gibi geliyor bana.
Bu millet bu şiirde kasteddiklerin ile bunlara karşı şuursuzca ( biraz da işlerine öyle geldiği için) Atatürk düşmanı kesildiler.
Yüce ATATÜRK'ü doğru okumayan,
O'nu iyi anlamayan söz de DEVRİMCİLER ile Sözde İSLAMCILARDIR bu milletin altını oyan. halen de öyledir.
Nerdeyse 72 bin camininin hepsinde APO hazret ve Barış elçisi takdim edilmeye çalışılıyor.
Yazık vallahi bu millete.
Harikasın Turgut bey,
kalbi tebrikler...
Selam ve
muhabbetlerimle....
Türk düşmanı Avrupa’nın hayranı
Maya bozuk suya döner ayranı.
Yabancıya parsellenmiş her yanı
Sözüm ona sahte Atatürkçüler.
üstad bunların bütün meziyetlerini alt alta sıralamışsınız.
evet bunlar dün mao lenin derler atatürk ü faşist bilirlerdi. bizlerin elinden Mehteri selametçilere atatürk ü de solculara bıraktık
bize içi boş milliyetçilik kaldı.
şimdi içini dolduracağız diye uğraşıp didinmekteyiz.
selamlar
Güzel Dost, Bu ülkede Sahte Atatürkçüler değil imitasyon Atatürkçüler ortalıkta dolaşıyorlar, ne yapsın adamlar Baylamlarda ve 10 Kasım günleri Ulu Önder Atatürk'ü anarlar ama yarımsaat sonra Demokrasi havarisi kesilerek , PKK nın haklarını, Barzaninin hakları, AKP nin hakları savunurlar ve Ülkeyi parsellemeye, Pazarlamaya devam ederler, Kurtuluş savaşındada bu tür insanlar çıkmadımı, Kurtuluş savaşının plalarını çalarak Yunanlılara Para Karşılığı satmadılarmı Millet bunları çok iyi tanımaya başladı, ama biraz geç oldu, çünkü onlar , Siyasal iktidarın ve medya patronlarının satın aldığı kalemler ve insanlardır, Satlık insanlardan kendi atasına sahip çıkarlarmı, bir defa satlıklar, tam puanımla saygılar sunarım, saygılarımla
bayramlık atatrükçüler. duyarlı kalemi tebrik ediyorum. selam ve dua ile üstad.
Beslendiler bu düzende sayende.
Söylediler türlü yalan gezende.
Unuttular ne demiştik lozanda.
Sözüm ona sahte Atatürkçüler.
'Yüreğine sağlık dostum güzel bir şiir okudum gerçekleri yansıtmışsın Bir dörtlükle katıldım selam ve saygılar..
Ellerinize sağlık üstad.
Sağolasınız.
Tebrik ve selamlarımla.
10+10 olmalı sana teşekür nakadar etsem az ne güzel yazmışsın ağzına sağlık bu kadarmı güzel olur o kadar açıklamışsın ki anlayan anlamıştır anlamayana zurnada çalsan anlamaz bu cumuhuriyet böylemi olacaktı bu cumuhuriyet olmasaydı bizler onun bunun çocukları olmuştuk neden anlamakta zorlnıyorlar tekirar teşekür ederim yazmak isterim seninin kadar yazamam yazmışım var ama senin gibi yazamam ?????
Bu şiir ile ilgili 13 tane yorum bulunmakta