Bayramlık Şiiri - Kpt Yılmaz Bektaş

Bayramlık

İlk anda hatırıma gelmedi neden bilemedim birden
Hangi -miş` li geçmiş zamandan- bir bayramdı ki o özlenen
Bir çocuğun aklından daha fazla ruhunun tümüne işleyen
Unutulmuş o ruhtan eser yok şimdi, eskide kalmışsa bilmem
Nedense, düşününce istemeden gözlerimi nemlendiren,
Eski Bayramlardı; neşeyle yaşanan; büyüğü küçüğü fark etmeden,
Ne kadar istesek te geri dönülemeyen, döndürülemeyen...
Dönen var mı ki bilinen; görünmeden çekip de giden geçmişten
Belki de vardır hepimizden habersiz gidip sonra tekrar dönen!
Kim bilir? Daldığım hayal aleminde kalmadan becerebilirsem
Belki bir resmini çizebilirim o zamandan bir çocuğun gözünden
Ama bu gözler artık küçük bir çocuğun gözleri değiller ki!
Çok zaman geçmişken dünün bile üzerinden, bugün bilinen:
Hayal ve umut iki ayrılmaz kardeş gibiler görünen,
Gerçeğin karşısında ezilip büzülen ya da gerçeğe inat büyüyen...
Hayatın gerçekleri unutulması gereken bir şey değil ya hadi neyse
Parası mevki ve makamı artıkça insanın fikri ve zikri değiştiğinden
Nerden ve nasıl baktığına; değişen bakış açısına göre daha değişken
Tüm duygu yoğunlaşmalarımı sıyırıp bakabildiğimde bugünlerden
Çocuk gözümden Bayram: Yeni bir Bayramlık ve Et imiş eve giren
Mutlu insanın Et’ e kemiğe ve yeni bir kıyafete bürünmüş haliymiş
Yedisinden yetmişine yaşlı genç kadın erkeği ayırt etmeden
Şekerin içine saklanmış tatlı bir sürprizmiş; Bayram edilen
Cebindeki iki buçuk liralarla bakkalın yolunu tutmakmış meğer
Geri kalan ne varsa geçmiş Bayrama dair gerçek bir serapmış
Bir de demezler mi “Deliye her gün bayram. “ Diyenler halt etmişler!
Aklımda kalan o günlerden bugünlerde de pek fazla değişmeyen
Senede bir iki defa ağzı tatlanana değil; ağzının tadı hiç kaçmayana;
Her gün yeni kıyafet giyebilenle et yiyebilene asıl hep Bayrammış
Diğerine Bayram senede ancak iki defa ya uğrar ya uğramazmış!
Ama bir şey var ki her şeye bedel; Bedel biçilemeyen : Sıkıca Sarılmak …
Yan yana omuz omuza tüm sevdiklerinin sevgi çemberiyle sarılmak…
Çocuklarla yaşasın tüm Bayramlar. İyi ki varmış eski Bayramlıklar!

Yılmaz BEKTAŞ