Şimdi bayram tatili var.Bayramlar eskidendi.Hatırlıyorum da bayramdan on gün önce baklavalar açılır,arifeden bir gün önce de şerbeti dökülürdü.Gerçi her bayram biz Adapazarı Çaybaşı köyüne babaanneme giderdik.Babaannem bir kazan sütlaç pişirir,kaselere doldururdu.Bir teknede hamur yoğurur,annem,halam,babaannem birlikte haluja açardık.Haluja da nedir diyeceksiniz.Çerkezlerin,Abazaların hamur işi bu.Ceviz büyüklüğündeki hamuru ellerinde açıp arasına rendelenmiş peyniri ahusha dediğimiz reyhana benzeyen kokulu otları karıştırıp kapatmak suretiyle yapılıyor.Uçlarını da ince ince bükerseniz o da süsü oluyor.Misafirinize ikram ederken hemen tencereye suyu koyup kaynatıyor ve halujaları içine atıp mantı gibi haşlıyor,süzgeçli kaşıkla çıkartıp sıcak sıcak,sütlacın yanında servis yapıyorsunuz.Bir de her bayram mutlaka bir dana keserlerdi,tabii kendi beslediklerinden.Ee...Biz gidiyorduk,halamlar geliyordu,amcamlar derken kalabalığa ancak yetiyordu.
Babaannem her bayram bize mendille çorap alır ve hepimize eşit harçlık verirdi.Bir gün 'yaa babaanne,artık bayram hediyelerini değiştirsen mesela başka şeyler alsan' dedim.'Bak' dedi,buraya her geldiğinizde sizi daha fazla büyümüş görüyorum,en iyisi ben sizin bayram harçlığınızı arttırayım,siz de gönlünüze göre bir şeyler alırsınız.Ben,yaşasın diye bağırdım,hepimiz çok sevindik.
Çünkü çoraplar eskimişti ama mendiller duruyordu,birikmişlerdi.Babaannemin hatırası diye de başkalarına veremiyorduk.En güzeli neydi biliyor musunuz,patiskadan etekleri dantelli jüponlarımız.Yengem onları nişastalı suyla ıslatır,her birimizinkinin içine kırlentleri koyar,öylece kuruturdu.O zamanlar köyde elektrik yoktu,lüks lambası ve gaz lambası vardı.
Hele bayram sabahı ne telaş olurdu Ya Rabbim,babam,amcam,kuzenlerim başlarında takkeleri bayram namazına giderlerdi.Halam da mangalda maşayı ısıtır,tastaki suya batırır,çoss diye bir ses olunca saçlarımızı sırayla kıvırırdı.Biz,kıkır kıkır gülerken halam 'doğru durun,şimdi maşa yüzünüze değecek,yanacaksınız vallahi' diye bağırırdı.
Tamamını Oku
Yine bir günden kaçış mı desem..... tebrikler....
ne eski bayramların tadı kaldı..
ne de eski bayramlıkların
yüreğine sağlık ablacığgım
sevgiyle
Ahh Müniş anam nerelere götürdün beni bir bilsen.
Evet nerede o eski bayramlar demek kalıyor bize.
Kaç yaşında olduğumu hatırlamıyorum ama epey küçüktüm sanırım.Bir arefe günü annemin salı pazarından aldığı rugan ayakkabılara bayılmıştım.Önünde taşlı bir fiyonk vardı.Ve ben yastığımın kenarına koyup öyle uıyumuştum.Sabah babam bayram namazından döndüğünde annem abim ve babam bana gülüyorlardı.Koskocaman bir fiyon vardı yanağımda.Bütün gece üzerinde uyuduğumdan izi çıkmıştı.Bayramın ilk günü gezdiğimiz heryerde ve herkes yeni ayakkabılarmla uyuduğumu anlamıştı.
Teşekkürler Müniş anam.Yüreğine sağlık.
O nur yüzünden ve pamuk ellerinden öpüyorum.
Sevgilerimle.
Yazmayı unuttum, yanına da şipsi pişireyim bari.:))))
Olmazsa olmazlardan hani...Sevgiler ...
Ah Münevver Ablacığım, müsadenizle böyle hitap etmek istiyorum, hem ağlıyorum hem yazıyorum neden mi? Ah psıhaluj deyince kanım çekti, canım çekti, ne nostalji yaşadım bir bilsen ahh! Canım benim güzel kaleminizden ve yüreğinizden bunları yaşatıp paylaştığınız için teşekkürler, saygılar, sevgiler...
Hııııı hemen haluj yapmaya gidiyorum bu arada haberiniz olsun, hem de kıymalı ;))
her satırı gerçek olan güzel bir yazı.emeğiniz zayii olmasın münever hanım...
saygılarımla...
Ahh...ah..şimdi gecenin bir vakti bu da olur muydu anacığım.? Çocukluğumdaki bayramlarda yaşadığım tek lüksüm koca dut ağacına salıncaklar kurup,uçarcasına sallanmaktı...Şimdi ne kadar uzakta kaldı o anılar...ben yaşlanmışım galiba: :) :)
sevgimle....
Kıymetli günlerimiz,iş zamanlarının haricinde yapıldığından değerleri büyüktü.Maneviyat daha bir ağırdı gönüllerde.Akraba,eş dost ziyaretleri önemsenirdi.Şimdilerde işler de bayram gibi oldu.Küçük ile büyük arasındaki kadir kıymet azaldı.Ne söylesek boş.Düzene ayak uydurduk biz de milletçe...
_örf ve adetlerimiz müzeye meze oldu_
_iş bilmeyenlerimiz cahil geveze oldu_
...demiştim bir şiirimde.........
ancak benim hala ümidim var,o güzel günler mutlaka geri gelecek.
Güneş battığı gibi doğuyorsa,bu değerlerimizde bir güneş gibi doğacaktır elbet...
....
Canım ablam.Çok zamandır seni ihmal ettim.Bu yüzden affına sığınıyorum.Meşagatlerim hayli çoktu.Kusura bakma.
Ama bak yine sayfanda ve seninleyim:))
Sonsuz saygılarımla.
Alemlerin Sultanına emanet ol ki,gözümüz arkada kalmasın.
'Bayramlar Bayram Ola - 1
Güneş yükselmeden kuşluk yerine
Bir adam camiden döndü evine
Oturdu sessizce yer minderine
Kızı “Bayram” dedi, yalın ayaklı
Adam “Bayram” dedi, tam ağlamaklı..
Eli öpüldükçe içi burkuldu
Konuşmak istedi, dili tutuldu
Güç belâ ağzından bir “off! ” kurtuldu
Oğlu “Bayram” dedi, sırtı yamalı
Adam “he ya” dedi, gözü kapalı..
Düşündü kış yakın, evde odun yok
Tenekede yağ yok, çuvalda un yok
Yok yoka karışmış; tuz yok, sabun yok
Avrat “Bayram” dedi, eğdi başını
Adam “evet” dedi, sıktı dişini..
Çalışsa ne iş var, ne cepte para
Dağ oldu içinde büyüyen yara
Dikti gözlerini karşı duvara
Takvim “Bayram” dedi, silindi yazı
Adam “öyle” dedi, bağrında sızı..
Döndürse yönünü herhangi dosta
Yaralı, gariban, dul, yetim, hasta
Yıllar, aylar, günler erirken yasta
Yer-gök “Bayram” dedi, ağzını açtı
Adam “Bayram” dedi, evinden kaçtı..' demişti üstadım Abdurrahim KARAKOÇ, Suları Islatamadım isimli kitabında...Ne de haklı...
Eski bayramları en az sizin kadar bende özlüyorum abla...
Artık bayram harçlığı veren de yok...
Tebrik selam ve saygılar...
Ağzından bal damlamış Müniş. Ne güzel anlatmışsın. Özlemi düşürdün yüreklere. Sevgilerimi yolluyorum.
Bu şiir ile ilgili 10 tane yorum bulunmakta