Bayramını kutluyorum Şiiri - Nihat Yılmaz

Bayramını kutluyorum,
Sensiz geçen bilmem kaçıncı bayramımızın
En derin sevgilerimle,
İçine dışına sayıyorum
Yalnız geçen yıllarımızın

Sen de kutluyormusun?
Arka koltuklardan birinde
Sessizce oturup iki kızınla,
Hala dönüp bakmamı bekliyormusun?

Gecenin köründe...
Şaşkınlığım yüzümde,
Ellerim terliyor, hislerim buz
Bağırmak istiyorum son sesimle
“Seni seviyoruuummm güzel kız”

Yol aslında çok uzundu
Görüşmeyeli,
Uzun zaman olmuştu
Konuşmalarım hazır, ben hazır,
Ah ki ne ah, zaman dolmuştu

İki kelam edemedik sevdiğim
Yudumlarken molada çayımı
Mahzun bakışını sevdiğim
Paramparça ettin bütün fayımı

Ne güzel Anne olmuşsun
Ay parçam, sana benzeyen
Güzeller doğurmuşsun
Çok şükür hayaline kavuşmuşsun

Ne desem boş o güne
Yaşanamamışlıklarla yol biter
Görmesemiydim keşke
Sadece kısmet, nasip, kader

Ancak varınca açılabildim
“Kimse gelecek mi?” diyebildim
Göz göze bile gelemedim
İnan O ben, bu ben değildim

Arada İstanbul var
Dörtlüklere sığdıramadığım
Hep ağzımda iki sevgili var
Kavuştum sandığım
Sevip kavuşamadığım

Sonrası...
Yine yıllar sonra, yine memlekette
Emeksizde bir sokak arası
Bu kez sorun bizde değil , viteste ☺
Bozulacak gündü sanki yüz karası

Hep o günü yaşıyordum
Seninle olacak vuslata
Koşuyor koşuyor koşuyordum
Sızılarım azaldıkça yaramda
Kaşıyor kaşıyor kaşıyordum

Gerçekten...
Ne dememi isterdin?
Dalgalı uzun saçlarını
Kollarımda hissetmemişken
Pamuk yüzüne yüzüm değmemişken
Bak yıllarımızı geçiriyoruz süzgeçten
Bahsedemiyoruz bile neşeden sevinçten
Yazılacak şeyler bir hayli çok
Öyle ki şimdilik benden sana huzur yok

NY / 26 jun 2017