Hayat bir fırınmış,
Yaşanan acılar, çekilen çilelerse
Hamuru pişiren ateş
Ve bu ateşte hamur gibi pişen biz insanlar...
Kimimiz çektiği çilelelerle yanarken,
Kimimiz hayatı boşvermişliğin aymazlığında
Acı ve sevgiden bihaber
Pişmeden ham kalıyoruz...
Unutmuşum,
Sevgi denen duygunun
Vefa, sadakat, şefkat kadar
İhanetle de beslendiğini...
Kayıtsız şartsız herkes tarafından sevilmeyi istemek
İki yüzlülüğün, riyakarlığın, sahtekarlığın doruk noktası
Egoizmin daniskası...
Ve böyle bir insanı sevmek
Böyle birisine bağlanıp kalmak
Kişinin kendisine ihanetinin ta kendisi...
Yalanlarla beslenen sevginin ömrü
Kelebeğin ömrü kadar kısaymış
Ama gönlüme söz geçiremedim
Kendime, inandığım bütün değerlere ihanet ettim
Senin gibi, megoloman, narsist, egoist birini sevdim
Ömrümden vazgeçtim
Gözün aydın, bayramın olsun TÜKENDİM...
©
Kayıt Tarihi : 13.7.2010 01:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seyit Burhaneddin Kekeç](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/07/13/bayramin-olsun-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!