Bayramın Dili Şiiri - Osman Bulut

Yoktur sarmadığı köy, belde, şehir
Öylesine uzun kolu bayramın.
Anlaşılsın diye ilahi emir
Muhabbettir ana dili bayramın.

Bayram dindirmektir yaşlı gözleri
Güldürmektir garip, mahzun yüzleri
Bu sene de unutmadı bizleri
Düştü hanemize yolu bayramın.

Bayram ne tatildir, ne tatlı, ne et
Bayram tatlı tatlı sohbet, ziyaret
Her noktaya düşen rahmettir rahmet
Yoktur bir bölgesi, ili bayramın.

O kokuyu duyan canlar bayılır
Hissetmeyen yürek bahtsız sayılır
Mukaddes diyardan yola koyulur
Misk ü amber kokar yeli bayramın.

Çocuk, genç, ihtiyar; Bayanlar, beyler
El açıp semaya bir şeyler söyler.
Seven sevdiğine armağan eyler
Samimi duadır gülü bayramın.

Büyüklerden hayır dua almalı
Kimsesiz kullara kimse olmalı
Dirinin de kapısını çalmalı
Torpillisi değil “ölü” bayramın.

Bayram bitirmeli buğzu, gıybeti
Öfkeyi, şiddeti, kini, nefreti.
Feyzi, bereketi, zevki, lezzeti
Kuşatmalı sağı solu bayramın.

Kitabın, sünnetin emri böyle mi?
Dinmiyor bu coğrafyanın elemi.
Yine kan gölüdür İslam Alemi
Maalesef ortada hali bayramın.