Bayramın Dili 2 Şiiri - Osman Bulut

Yoktur sarmadığı tek köy, tek şehir
Öylesine uzun kolu bayramın.
Anlaşılsın diye İlahi emir
Müşterektir ana dili bayramın.

Bayram dindirmektir yaşlı gözleri,
Güldürmektir garip, mahzun yüzleri.
Bu sene de unutmadı bizleri,
Düştü hanemize yolu bayramın.

Bayram ne tatildir, ne tatlı, ne et
Bayram akrabayı, dostu ziyaret.
Her noktaya düşen İlahi rahmet
Yoktur bir bölgesi, ili bayramın.

O kokuyu alan canlar bayılır
Hissetmeyen yürek bahtsız sayılır
Mukaddes diyardan yola koyulur
Misk ü amber kokar yeli bayramın.

Hasretten bunalan hanımlar, beyler
El açıp semaya halini söyler.
Seven sevdiğine armağan eyler
Samimi duadır gülü bayramın.

Büyüklerden hayır dua almalı,
Kimsesiz kullara kimse olmalı.
Dirinin de kapısını çalmalı,
Torpillisi değil “ölü” bayramın.

Bayram bitirmeli kini, nefreti.
Artırmalı: muhabbeti, hürmeti.
Feyzi, bereketi, zevki, lezzeti
Kuşatmalı sağı solu bayramın.

Kitabın, sünnetin emri böyle mi?
Dinmiyor bu coğrafyanın elemi.
Yine darmadağın İslam Alemi,
Maalesef ortada hali bayramın.